พัฒนาการของฉันในการเล่าเรื่องเป็นภาษาญี่ปุ่น (I can change!)
ถอดเทปเรื่อง 赤ちゃん ครั้งแรก
この話は赤ちゃんについての話です。(え!もう一度) 赤ちゃん(赤ちゃん)はい。
ความรู้สึกเจ็บใจ
ตอนแรกพอเห็นภาพก็งงว่าต้องการสื่ออะไร ดูไม่ออก ตอนพูดก็พูดติดๆขัดๆเพราะไม่รู้คำศัพท์และสำนวน รู้สึกเจ็บใจ
มากที่ไม่สามารถพูดออกมาตามที่ใจต้องการได้ ก็เลยอธิบายเป็นคำศัพท์ง่ายๆซึ่งไร้อรรถรสในการฟัง
พูดตรงที่จะบอกว่าเด็กคลานหมุนมาด้านหลังของหมาแล้วหมาก็หันมาเจอเด็กไม่ได้
อยากรู้สำนวนที่บอกว่าจ้องตากัน (พูดไม่ได้เลยใช้คำศัพท์แบบแต่งขึ้นเองเป็น 見合います 55)
ของคู่น้องแพรว เป็นอะไรที่เจ๋งมากๆค่ะ เพราะว่า ตั้งแต่ครั้งแรกก็มีการโต้ตอบระหว่างคู่สนทนาแล้ว
ตอบลบคู่พี่นี่ ไม่ต้องพูดเลยค่ะ เงียบฟัง พยักหน้าเป็นอย่างเดียว สกิลการเป็นผู้ฟังที่ดีนั้นห่วยแตกมาก
ประทับใจตรงนี้มาก แล้วเวลาโต้ตอบมา รู้ทันทีเลยว่ากำลังตั้งใจฟังอยู่ หากเป็นแค่ฟิลเลอร์ธรรมดา บางที
ก็คิดว่า แกฟังชั้นอยู่จริงๆรึป่าวยะ เพราะฟิลเลอร์เฉยๆ ฟังไม่เข้าใจก็พูดได้ เออออห่อหมกไปเรื่อย แบบเนียนๆ
5555
ลบ